Αν
είστε πρόσωπο με δραστηριότητα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που προτιμάτε να
διαφυλάσσετε την ανωνυμία σας, επιλέξτε προσεχτικά με ποιους συναναστρέφεστε
στο διαδίκτυο. Προσέξτε ιδιαίτερα όσους σας προσεγγίζουν με κολακευτικά λόγια
απευθύνοντάς σας «αίτημα φιλίας» και εκτός διαδικτύου…
Αν
κάνετε το λάθος, και αποδεχτείτε την πρόσκλησή τους και τους γνωρίσετε από
κοντά θα το μετανιώσετε. Όταν θα έρθει η στιγμή και καταλάβετε τι ρόλο παίζουν,
και τους κάνετε κριτική για τις ρουφιανιές τους σε άλλους, θα βγάλουν παράρτημα
στο διαδίκτυο πόσα ποτηράκια ήπιατε μαζί (τότε, που ακόμα δεν είχατε οσμιστεί
τη βρωμιά τους) καθώς και το χρώμα του κρασιού που προτιμάτε…
Αν
τους ζορίσετε… υπέρ του δέοντος, δεν το ’χουν σε τίποτα να «αποκαλύψουν» και τον
αριθμό των ηλεκτρονικών μηνυμάτων που πιθανώς να έχετε ανταλλάξει μέχρι τότε.
Έτσι, ως «προειδοποίηση» ότι την επόμενη φορά που θα το επαναλάβετε θα βγάλουν
στη φόρα και το περιεχόμενό τους…
Κάποιοι
διαδικτυακοί «φίλοι» δεν ορρωδούν ούτε μπροστά στον θάνατο. Θα κρεμάσουν τη ζωή
σας στα μανταλάκια, όταν δεν θα μπορείτε πια να την υπερασπιστείτε οι ίδιοι, και ας είναι τα
κίνητρά τους (σε πρώτη ανάγνωση τουλάχιστον) δυσεξήγητα, για τους πολλούς…
Αλλά
επειδή τίποτα από τα παραπάνω δεν σας εξασφαλίζει απόλυτη προστασία από τους
ρουφιάνους (και εκτός αυτού, δεν μπορούμε
να ζήσουμε φυσιολογικά αν χάσουμε την εμπιστοσύνη μας στους ανθρώπους), όταν
τους ανακαλύπτετε ξεμπροστιάστε τους και φτύστε τους, έστω και διαδικτυακά.
Απομονώστε τους. Ας κάνουν ότι δήθεν… δεν καταλαβαίνουν, τους τσούζει. Η απαξίωση είναι
ο χειρότερος εφιάλτης τους…
