Δυο χρόνια κλείνουν σήμερα από την πρώτη εμφάνιση του «Οικοδόμου» στη blogόσφαιρα. Τόσο γρήγορα κύλησε η ρόδα του χρόνου, που μόλις προλάβαμε να μετρήσουμε αυτά που μας πήρε, να τα βάλουμε δίπλα σε όσα μας έδωσε και να κάνουμε λογαριασμό. Κατά τη διάρκεια αυτών των δυο χρόνων είπαμε αρκετά, μοιραστήκαμε πολλά, μάθαμε (το ιστολόγιο πάντως έμαθε) περισσότερα.
Μάθαμε πως υπάρχουν στιγμές που είναι καλύτερα να σωπαίνεις και να ακούς παρά να μιλάς. Μάθαμε πως οι δρόμοι που συναντηθήκαμε με τους αναγνώστες μας δεν ξεκινούσαν πάντα από την ίδια αφετηρία της ειλικρίνειας και της αυθεντικότητας, πως δεν είναι όλα όσα βλέπουμε στην οθόνη του υπολογιστή, έτσι όπως φαίνονται. Ζήσαμε στιγμές έντονες, όμορφες, που τις νοσταλγεί κανείς, μα κι από κείνες που εύχεσαι να μην ξανάρθουν –δικές μας όλες. Γνωρίσαμε ανθρώπους, συζητήσαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, υπερασπιστήκαμε τις απόψεις μας με πάθος. Νιώσαμε δυνατά συναισθήματα, ζεστασιάς, φιλίας, συντροφικότητας, αγωνιστικότητας, αλληλεγγύης. Υπήρξαν φορές που απογειωθήκαμε. Νιώσαμε όμως και απογοήτευση, κάποιες φορές αγανάχτηση, θυμό –ανθρώπινα κι αυτά- που μας έκαναν να θέλουμε να τα παρατήσουμε, που εκείνο το «κλικ» που τα σβήνει όλα ήρθε μια ανάσα κοντά. Ίσως να μην καταφέρναμε πάντα να δώσουμε αυτό που θέλαμε, αυτό που είχαμε να δώσουμε, όπως θα θέλαμε. Προσπαθήσαμε όμως. Κάναμε λάθη και διδαχτήκαμε από αυτά. Δικά μας τα καλά, δικά μας και τα λάθη και δεν τα ανταλλάσσουμε με τίποτα στον κόσμο. Αυτά τα δυο χρόνια γίναμε πιο δυνατοί και πιο πλούσιοι. Πλούσιοι σε ψυχή. Πήραμε δύναμη από τους συντρόφους, τους συναγωνιστές, τους συνοδοιπόρους μας. Γίναμε περισσότεροι όσοι δεν συμβιβαζόμαστε με το δήθεν εφικτό, όσοι δεν ανεχόμαστε το μικρότερο κακό, όσοι τα όνειρά μας έχουν χρώμα «κόκκινο από ζωή ή κόκκινο από θάνατο». Θα γίνουμε ακόμα πιο πολλοί, σε πείσμα όσων μας φοβούνται ή όσων μας θεωρούν απλά ρομαντικούς και ονειροπόλους, θα το παλέψουμε μέχρι να γίνουμε οι εφιάλτες τους. Εδώ θα συναντιόμαστε όποτε έχουμε κάτι να πούμε και θα το λέμε, με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε αυτά τα δυο χρόνια: κοιτάζοντας τον άλλον ίσα στα μάτια. Καλή δύναμη!
Μάθαμε πως υπάρχουν στιγμές που είναι καλύτερα να σωπαίνεις και να ακούς παρά να μιλάς. Μάθαμε πως οι δρόμοι που συναντηθήκαμε με τους αναγνώστες μας δεν ξεκινούσαν πάντα από την ίδια αφετηρία της ειλικρίνειας και της αυθεντικότητας, πως δεν είναι όλα όσα βλέπουμε στην οθόνη του υπολογιστή, έτσι όπως φαίνονται. Ζήσαμε στιγμές έντονες, όμορφες, που τις νοσταλγεί κανείς, μα κι από κείνες που εύχεσαι να μην ξανάρθουν –δικές μας όλες. Γνωρίσαμε ανθρώπους, συζητήσαμε, συμφωνήσαμε, διαφωνήσαμε, υπερασπιστήκαμε τις απόψεις μας με πάθος. Νιώσαμε δυνατά συναισθήματα, ζεστασιάς, φιλίας, συντροφικότητας, αγωνιστικότητας, αλληλεγγύης. Υπήρξαν φορές που απογειωθήκαμε. Νιώσαμε όμως και απογοήτευση, κάποιες φορές αγανάχτηση, θυμό –ανθρώπινα κι αυτά- που μας έκαναν να θέλουμε να τα παρατήσουμε, που εκείνο το «κλικ» που τα σβήνει όλα ήρθε μια ανάσα κοντά. Ίσως να μην καταφέρναμε πάντα να δώσουμε αυτό που θέλαμε, αυτό που είχαμε να δώσουμε, όπως θα θέλαμε. Προσπαθήσαμε όμως. Κάναμε λάθη και διδαχτήκαμε από αυτά. Δικά μας τα καλά, δικά μας και τα λάθη και δεν τα ανταλλάσσουμε με τίποτα στον κόσμο. Αυτά τα δυο χρόνια γίναμε πιο δυνατοί και πιο πλούσιοι. Πλούσιοι σε ψυχή. Πήραμε δύναμη από τους συντρόφους, τους συναγωνιστές, τους συνοδοιπόρους μας. Γίναμε περισσότεροι όσοι δεν συμβιβαζόμαστε με το δήθεν εφικτό, όσοι δεν ανεχόμαστε το μικρότερο κακό, όσοι τα όνειρά μας έχουν χρώμα «κόκκινο από ζωή ή κόκκινο από θάνατο». Θα γίνουμε ακόμα πιο πολλοί, σε πείσμα όσων μας φοβούνται ή όσων μας θεωρούν απλά ρομαντικούς και ονειροπόλους, θα το παλέψουμε μέχρι να γίνουμε οι εφιάλτες τους. Εδώ θα συναντιόμαστε όποτε έχουμε κάτι να πούμε και θα το λέμε, με τον ίδιο τρόπο που το κάναμε αυτά τα δυο χρόνια: κοιτάζοντας τον άλλον ίσα στα μάτια. Καλή δύναμη!
"Γράφει ο ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ": Όλα τα κείμενα με υπογραφή "Οικοδόμος" συγκεντρωμένα σε μια σελίδα
Πρόκειται για τη συλλογή όλων των κειμένων του γράφοντος, στα ιστολόγια Οικοδόμος, Κώστας Πουρναράς (Μπόσης), στηθάγχη και ΕΝΩΜΕΝΟ ΚΤΙΣΤΑΔΙΚΟ και την έκθεσή τους σε έναν χώρο-σελίδα (φωτογραφία). Κείμενα, άρθρα, σχόλια, σκέψεις, εξομολογήσεις, όλα όσα –όπως λέει και ο τίτλος- «Γράφει ο ΟΙΚΟΔΟΜΟΣ» τα δυο αυτά χρόνια και όσα γραφτούν από δω και πέρα. Τα κείμενα χωρίστηκαν αναλυτικά σε κατηγορίες-ετικέτες και στο τέλος, μέσα σε παρένθεση, αναγράφεται η ημερομηνία που πρωτοδημοσιεύτηκαν. Αυτό σημαίνει πως μέχρι το σημερινό κείμενο (δηλαδή αυτό που μόλις διαβάζετε) οι ημερομηνίες που η blogspot βάζει αυτόματα στις αναρτήσεις, δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα με τον πραγματικό χρόνο που πρωτοδημοσιεύτηκε το κείμενο. Αυτό θα ισχύει από σήμερα και στο εξής, από αυτό εδώ το κείμενο, το οποίο ταυτόχρονα με το blog που ανέβηκε («Οικοδόμος»), αναρτήθηκε και στο «Γράφει ο Οικοδόμος». Στις πιο πρόσφατες δημοσιεύσεις αναγράφεται πριν από τον τίτλο της κάθε ανάρτησης το ιστολόγιο στο οποίο αυτή δημοσιεύτηκε. Σε όσες αναρτήσεις δεν συμβαίνει αυτό (πρόκειται για τις περισσότερες παλιές) δημοσιεύτηκαν στον «Οικοδόμο», εκτός και αν στο τέλος της ανάρτησης αναγράφεται άλλο ιστολόγιο.
