Στην Αθηνά Μαύρου, τη φλογερή 17χρονη επονίτισσα που έπεσε ηρωικά στη
μαρτυρική Μάντρα της Οσίας Ξένης, στο Μπλόκο της Κοκκινιάς, στις 17
Αυγούστου του 1944, είναι αφιερωμένη η σημερινή ανάρτηση της σειράς
«ΕΠΟΝίτες ΗΡΩΕΣ».
Το κείμενο που ακολουθεί πρωτοδημοσιεύτηκε στο περιοδικό «Νέα Γενιά»,
όργανο του Κεντρικού Συμβουλίου της ΕΠΟΝ, αρ. φύλλου 50, στις 20 Μάη
του 1945.
ΑΘΗΝΑ ΜΑΥΡΟΥ (1926-1943)Με κρύα ανατριχίλα θυμάται ακόμα η Κοκκινιά το μεγάλο μπλόκο της 17 Αυγούστου του 1944. Διακόσια παλικάρια ντουφεκίστηκαν τη μαύρη εκείνη μέρα στη «Μαρτυρική μάντρα» της Οσίας Ξένης. Κι ανάμεσά τους η Αθηνά Μαύρου.
Δεν είχε κλείσει τα 17 της χρόνια. Απ’ το 1943 ήτανε οργανωμένη στην ΕΠΟΝ. Έτρεχε στη γειτονιά να βοηθήσει τους καταδιωκόμενους, να παρηγορήσει τις μανάδες που χάνανε τα παιδιά τους, ν’ ανακουφίσει τους φυλακισμένους. Ήτανε αρραβωνιασμένη κι έπλαθε τα πιο όμορφα όνειρα για τη ζωή. Κι οραματιζότανε τις μέρες της λευτεριάς, τότε που κι η δικιά της αγάπη θα τράνεβε ακόμα πιο πολύ. Μα τα όμορφα όνειρα κυλίστηκαν στο αίμα εκείνη τη μέρα στη μαρτυρική μάντρα.Ήτανε 6½ η ώρα το πρωί όταν την πήρανε απ’ το σπίτι της. «Ποια είναι η Αθηνά;», μούγκρισε ο προδότης με τη μάσκα. «Εγώ είμαι», φώναξε η αδερφή της. Μα η Αθηνά πετάχτηκε στη μέση κι ατρόμητη κι αγέρωχη φώναξε στους δήμιους: «Όχι, εγώ είμαι, τι θέλετε;». Θέλουν να την πάρουν μισόγυμνη, μα αυτή αντιστέκεται. Δεν τους αφήνει να την πλησιάσουν ώσπου να ντυθεί. Στη μάντρα της λένε κάποιοι συναγωνιστές της να φύγει, σε μια στιγμή που της δίνεται η ευκαιρία. Μα αυτή τους απαντάει: «Θα μείνω εδώ με τ’ άλλα τα παιδιά. Κι ό,τι γίνει ας γίνει για όλους».Η σφαγή αρχίζει. Πολλοί λιποψυχούν κι η Αθηνά που φοβάται μη μαρτυρήσουν τους φωνάζει: «Κλειστό το στόμα, μη κάψετε κι άλλα σπίτια». Μαζί με δυο άλλες λεβέντισσες, την Κούλα και τη Διαμάντω, στήθηκε στον τοίχο. Και δέχτηκε με το κεφάλι ψηλά το θάνατο…
Για τη σειρά του ΑΤΕΧΝΩΣ «ΕΠΟΝίτες ΗΡΩΕΣ»
Έχουμε χρέος να μην ξεχνάμε το παρελθόν. Να μελετάμε τα ιστορικά
γεγονότα, τις νίκες και τις ήττες του λαϊκού κινήματος, να διδασκόμαστε
από τη δράση των ηρώων του. Χιλιάδες λαϊκοί αγωνιστές έπεσαν νεκροί την
περίοδο της Κατοχής και τα χρόνια που ακολούθησαν μετά την απελευθέρωση.
Χιλιάδες αγόρια και κορίτσια πέρασαν στις γραμμές της ΕΠΟΝ και των
Αετόπουλων έχοντας μοναδικό κίνητρο τη δίψα για λευτεριά και μια
καλύτερη ζωή, χωρίς να λογαριάζουν ότι μπορεί και να χάσουν τη δική τους
ζωή, χωρίς να προσδοκούν σε ανταλλάγματα ή αναγνώριση της προσφοράς
τους. Απέναντι στη θυσία του ανθού της ελληνικής νεολαίας εκείνα τα
χρόνια, το δικό μας χρέος στέκει αξόφλητο.
Στο ΑΤΕΧΝΩΣ ξεκινήσαμε μια νέα ενότητα δημοσιεύσεων κάτω από τον
τίτλο «ΕΠΟΝίτες ΗΡΩΕΣ». Αντλώντας υλικό κυρίως από το περιοδικό της ΕΠΟΝ
«Νέα Γενιά», αλλά και αλλού, φιλοδοξούμε να φέρουμε στο φως, μέσω του
διαδικτύου, μικρά αφιερώματα-πορτραίτα μεγάλων ηρώων. Αρωγούς σε αυτή
την προσπάθεια θα έχουμε την έκδοση-λεύκωμα της Σύγχρονης Εποχής από το
αρχείο της «Νέας Γενιάς», το Επιμορφωτικό Κέντρο Βιβλιοθήκη – Αρχείο
«Χαρίλαος Φλωράκης», τα Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας, αναμνήσεις
αγωνιστών και άλλες πηγές.
Τα ήδη αναρτημένα αφιερώματα θα ενημερώνονται-εμπλουτίζονται με νέα στοιχεία όταν αυτά ανακαλύπτονται.
Στην ίδια σειρά:ΕΠΟΝίτες ΗΡΩΕΣ: Νείλος Μαστραντώνης (Κλέαρχος), όπως οι ωραίοι νεκροί της Ιστορίας…
ΕΠΟΝίτες ΗΡΩΕΣ (2): Κώστας Κορδάτος, νέος ηθοποιός που δεν ήξερε τι θα πει συμβιβασμός
ΕΠΟΝίτες ΗΡΩΕΣ (3): Χαρίλαος Κατσούλης, την ώρα που τον τουφέκιζαν τραγουδούσε
Κυριακή 10 Ιούλη 2016.
http://atexnos.gr/eponites-iroes-4-athina-mavrou-dehtike-me-to-kefali-psila-to-thanato-sto-mploko-tis-kokinias/
