ΑΤΕΧΝΩΣ / 13 Απρίλη 1945: Ο Κόκκινος Στρατός απελευθερώνει τη Βιέννη από τα νύχια του χιτλερικού φασισμού

Νιώσαμε έκπληξη όταν, περπατώντας πριν από χρόνια στην πανέμορφη Βιέννη, αντικρίσαμε από μακριά τον σοβιετικό στρατιώτη με την ορθωμένη σημαία που αγγίζει θαρρείς τον ουρανό και τη χρυσή ασπίδα με το σφυροδρέπανο! Σε ένα κεντρικό σημείο της πόλης βρίσκεται μια πλατεία αφιερωμένη στη μέρα εκείνη που ο Σοβιετικός Κόκκινος Στρατός απελευθέρωσε τη Βιέννη από τα νύχια του χιτλερικού φασισμού.
Στο κέντρο της πλατείας δεσπόζει το κύριο μέρος ενός σύνθετου μνημείου με τον ανδριάντα του σοβιετικού στρατιώτη, στη βάση του οποίου είναι γραμμένα (στα ρωσικά) με χρυσά γράμματα στοιχεία για τις μάχες που δόθηκαν στην πόλη και κάποια λόγια του σοβιετικού ηγέτη Ιωσήφ  Στάλιν.

Η επιθετική επιχείρηση για την απελευθέρωση της Βιέννης (ξεκίνησε στις 16 Μάρτη και ολοκληρώθηκε στις 15 Απρίλη του 1945) ήταν εξέχουσας σημασίας για την επιτάχυνση της ολοκληρωτικής συντριβής της χιτλερικής Γερμανίας και δημιούργησε τις προϋποθέσεις για την απελευθέρωση της Τσεχοσλοβακίας και επιτάχυνση της απελευθέρωσης της Γιουγκοσλαβίας, όπου οι γερμανικές στρατιές βρέθηκαν εντελώς αποκομμένες από τη Γερμανία.

Το μνημείο της νίκης του Κόκκινου Στρατού στη Βιέννη

Στην επιχείρηση της Βιέννης πήραν μέρος τα στρατεύματα του Τρίτου Ουκρανικού Μετώπου (έξι μικτές στρατιές, μια θωρακισμένη στρατιά και μια αεροπορική, δυο σώματα αρμάτων μάχης, ένα σώμα θωρακισμένο και ένα σώμα ιππικού), υπό τη διοίκηση του Στρατάρχη Φ. Ι. Τολμπούχιν, η 46η Στρατιά του Δεύτερου Ουκρανικού Μετώπου που διοικούταν από τον Στρατάρχη Ρ. Ι.  Μαλινόφσκι και μικρός αριθμός πολεμικών σκαφών που έπλεαν στον Δούναβη.

Σύμφωνα με το σχέδιο της Σοβιετικής Διοίκησης το κύριο χτύπημα κατευθυνόταν στις πόλεις Πάπα, Σαπρόν και Βιέννη. Στα σοβιετικά στρατεύματα αντιστέκονταν νότια του Δούναβη τα στρατεύματα της γερμανικής ομάδας στρατιών «Νότος», με διοικητή το στρατηγό του πεζικού Ο. Βόλερ, που αποτελούνταν από την 3^η Ουγγρική Στρατιά, την 6^η Γερμανική Στρατιά, την 6^η και τη 2^η Θωρακισμένη Στρατιά και ένα μέρος των δυνάμεων της ομάδας στρατιών «Φ».

Η Γερμανική Διοίκηση έδινε μεγάλη σημασία στην άμυνα προς την κατεύθυνση της Βιέννης, υπολογίζοντας να ανακόψει τα σοβιετικά στρατεύματα και να κρατήσει τις θέσεις της στις ορεινές και δασώδεις περιοχές της Αυστρίας, ελπίζοντας να πετύχει μια χωριστή συνθήκη με τη Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ. Αλλά τα σοβιετικά στρατεύματα διέσπασαν την άμυνα του εχθρού το διάστημα 16 Μάρτη – 4 Απρίλη και βγήκαν στα πρόθυρα της Βιέννης.

Στις 4-13 Απρίλη με ταυτόχρονα χτυπήματα από την 4^η Στρατιά Φρουράς από νοτιοανατολικά, την 9^η Στρατιά Φρουράς από νοτιοδυτικά και την 6^η Θωρακισμένη Στρατιά Φρουράς από δυτικά, τα γερμανικά στρατεύματα της Βιέννης (8 θωρακισμένες μεραρχίες, μια μεραρχία πεζικού και γύρω στα 15 ανεξάρτητα τάγματα) κατατροπώθηκαν και στις 13 Απρίλη η Βιέννη είχε εκκαθαριστεί εντελώς από τους Γερμανούς. Συνεχίζοντας να καταδιώκουν τα διαλυμένα φασιστικά τμήματα, τα σοβιετικά στρατεύματα έφτασαν στις 15 Απρίλη στη γραμμή Στοκεράου – Σανκτ Πέλτεν – Μαριμπόρ, στη βόρεια όχθη του ποταμού Δράβου.

Απρίλης 1945. Σοβιετικοί αξιωματικοί μπροστά από το Κοινοβούλιο της Βιέννης.

Μόνο στην περίοδο των μαχών της Βιέννης και της καταδίωξης των δυνάμεων του φασισμού τα σοβιετικά στρατεύματα έπιασαν 130 χιλιάδες αιχμάλωτους, πήραν ή κατέστρεψαν  1345 τανκς και πυροβόλα εφόδου και πάνω από 2250 πυροβόλα και όλμους, ενώ περισσότερες από 11 γερμανικές μεραρχίες εξοντώθηκαν ολοκληρωτικά συμπεριλαμβανόμενης και ολόκληρης της 6^ης Θωρακισμένης Μεραρχίας των Ες-Ες.

Στη μνήμη των μαχών της Βιένης η Σοβιετική κυβέρνηση θέσπισε το μετάλλιο «Για την κατάληψη της Βιέννης».

Στη διάρκεια της μάχης για τη Βιέννη η Σοβιετική κυβέρνηση με ανακοίνωσή της δήλωνε ότι η ΕΣΣΔ δεν έχει αξιώσεις σε κανένα τμήμα του αυστριακού εδάφους, ούτε σε καμιά αλλαγή στο κοινωνικό σύστημα της Αυστρίας.

(Τα στοιχεία για τις πολεμικές επιχειρήσεις πάρθηκαν  από τη Μεγάλη Σοβιετική Εγκυκλοπαίδεια)

Τετάρτη 13 Απρίλη 2016.

 http://atexnos.gr/13-aprili-1945-o-kokkinos-stratos-apeleftheronei-th-vienni-apo-ta-vihia-tou-hitlerikou-fasismou/