 |
| Θα νικήσουμε! |
Πολλές φορές η οργή και ή αηδία μου αφαιρούν τη δυνατότητα να βρω τις κατάλληλες λέξεις για να περιγράψω τα συναισθήματά μου για την αιτία που τα προκαλεί. Το «αριστερό» κόμμα της συγκυβέρνησης κέρδισε με το σπαθί του μια μόνιμη θέση σε αυτές τις αιτίες. Είναι αμέτρητες οι περιπτώσεις που οι εκπρόσωποι της ΔΗΜΑΡ, με επικεφαλής τον ξεπεσμένο αρχηγό τους, προκάλεσαν ακόμα και αυτήν την κοινή «αριστερή» λογική με τις αποφάσεις και τις πολιτικές που –με εκπληκτικό σθένος- στήριξαν.
Θλιβερά απολειφάδια μιας άλλοτε «ανανεωτικής αριστεράς», Κουβέληδες, Χατζησωκράτηδες, Τσουκάληδες, Μπίστηδες κλπ., μαζί με μια χούφτα «νεοαριστερούς» φλώρους, περιφέρουν την σαπίλα και τον ξεπεσμό τους στα τηλεοπτικά παράθυρα και θα είχαν κερδίσει απλά τον γέλωτα -τον δικό μου και πολλών άλλων- αν δεν ασκούσαν εξουσία.
Σε μια κατάπτυστη ανακοίνωσή τους για την σφαγή των Παλαιστινίων αμάχων της Γάζας (από τις βόμβες του κράτους του Ισραήλ), οι ξεφτιλισμένοι σπογγοκωλάριοι του κεφαλαίου, αποκαλούν την σφαγή… «ισραηλοπαλαιστινιακή σύγκρουση»!!!. Αντιμετωπίζουν με τον ίδιο τρόπο τον χασάπη με τον αμνό. Τον δολοφόνο με το θύμα. Ούτε –έτσι, για τα μάτια του κόσμου- μια φράση συμπαράστασης στις μάνες και τους πατεράδες αυτών των δεκάδων αθώων παιδιών που θάβονται, κάθε ώρα που περνάει, κάτω από τα ερείπια των σπιτιών από τις ισραηλινές βόμβες. Για τα άλλα, τις αιτίες αυτής της... "σύγκρουσης" δεν περιμέναμε έτσι κι αλλιώς να βγάλουν άχνα. Τ' αφεντικά μαλώνουν..
Κατρακύλα; Ξεφτίλα; Ξεπεσμός; Οι λέξεις χάνουν πια το νόημά τους, με την ίδια ευκολία που τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, έχασαν την τσίπα τους (αν ποτέ διέθεταν)…
ΥΓ. Η φωτογραφία της ανάρτησης θα μπορούσε εύκολα να χαρακτηριστεί από κάποιους «αριστερούς» (αλλά και αριστερούς...) μπλαμπλάδες σαν... "προσπάθεια «συναισθηματοποίησης» της απόκρισης του αναγνώστη στο θέμα". Η συκοφαντία εξάλλου (που δεν ξεκινάει πάντα από την ίδια αφετηρία) είναι το όπλο όσων ποτέ δεν τα κατάφεραν να αντιπαρατεθούν στα ίσα με τα επιχειρήματα που θέτει η ίδια η ζωή…
[ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2012]
