Κατά τη διάρκεια του πολύμηνου απεργιακού αγώνα των χαλυβουργών του Ασπροπύργου, είχε προκαλέσει οργή σε πολλούς άλλους εργαζόμενους η αρνητική στάση των εργατών της Χαλυβουργίας σε Βόλο και Βελεστίνο. Μεγαλύτερη οργή είχε προκαλέσει η εχθρική στάση της διοίκησης του σωματείου τους, που δε δίστασε να ζητήσει μέχρι και τη συνδρομή της αστυνομίας, προκειμένου να μην επιτρέψει στους απεργούς του Ασπροπύργου να συνομιλήσουν στην πύλη με τους συναδέλφους τους. Χαρακτηριστικές οι εικόνες των ΜΑΤ που έζωναν τις εισόδους του εργοστασίου για να μην έρθουν σε επαφή οι απεργοί με τους εργάτες και τους μολύνουν με τον «ιό» της διεκδίκησης των δικαιωμάτων τους.
Όλους αυτούς τους μήνες που οι συνάδελφοί τους στον Ασπρόπυργο απεργούσαν, οι χαλυβουργοί του Βόλου επηρεασμένοι από τις αυταπάτες που καλλιέργησε με την φιλο-εργοδοτική τακτική της η διοίκηση του σωματείου τους, έμειναν με την εντύπωση πως κέρδισαν την συμπάθεια του εργοδότη τους και πως είχαν εξασφαλισμένα τον μισθό τους ολόκληρο και την θέση τους στο εργοστάσιο.
Όμως η πραγματικότητα αποδείχτηκε διαφορετική. Ο Μάνεσης τους αντάμειψε για την… καλή διαγωγή τους ζητώντας τους μείωση στους μισθούς, αρχικά 25% και στη συνέχεια 18% και όπως γράφει ο Ριζοσπάστης σήμερα (25/10): «Οργή και αγανάκτηση έχουν δημιουργήσει στους εργάτες της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» οι νέες αξιώσεις του μεγαλοβιομήχανου Μάνεση, για μείωση στους μισθούς στα δύο εργοστάσια της εταιρείας σε Βόλο και Βελεστίνο.» Και έκαναν ένα βήμα μπροστά. Συμμετείχαν μαζικά σε συνέλευση και αποφάσισαν να μην δεχτούν τις προτάσεις της εργοδοσίας. Χτες είχαν συνέλευση και οι εργάτες του Ασπροπύργου, χωρίς μέχρι τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές να έχουν γίνει γνωστές οι αποφάσεις της.
Όλα όσα έγιναν μέχρι τώρα, έχουν καταγραφεί και δεν αλλάζουν. Η ηρωική απεργία του Ασπροπύργου είναι γεμάτη από διδάγματα και μαθήματα ταξικής πάλης και εργατικής αξιοπρέπειας. Η στάση των χαλυβουργών του Βόλου παράδειγμα προς αποφυγή και πηγή άντλησης συμπερασμάτων για να μην επαναληφθούν ανάλογα λάθη και στο μέλλον. Θα πρέπει να αντιληφτούν οι Βολιώτες χαλυβουργοί (μάλλον άρχισαν να το καταλαβαίνουν) πως τα συμφέροντα των εργατών είναι ασυμφιλίωτα με τα συμφέροντα των βιομηχάνων-εκμεταλλευτών τους. Πρέπει να καταλάβουν πως ο Μάνεσης δεν πιάνεται φίλος με κανέναν εργάτη. Τη δουλειά του θέλει να κάνει, που είναι η απόχτηση όλο και μεγαλύτερου κέρδους και για να το καταφέρει δεν θα διστάσει να χρησιμοποιήσει όποιο μέσο τον βολεύει. Πρώτο και κύριο την διάσπαση των εργατών, που μέχρι τώρα τον βόλεψε πολύ.
Ο μόνος δρόμος για να αντισταθούν οι χαλυβουργοί ΟΛΩΝ των εργοστασίων του Μάνεση στις επιθέσεις της εργοδοσίας, είναι η αποκατάσταση των σχέσεων μεταξύ τους και ο συντονισμός της δράσης τους σε κοινό αγώνα. Να ενωθούν και σαν μια γροθιά να παλέψουν για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων και των καταχτήσεών τους. Σε αυτήν την κατεύθυνση, οι χαλυβουργοί του Βόλου, με το κεφάλι ψηλά, να μην δεχτούν καμιά –πιθανή- υπαναχώρηση της διοίκησης του σωματείου τους. Αν χρειαστεί, να την προσπεράσουν. Είναι καιρός η οργή τους να γίνει αγώνας. Αγώνας ταξικός.
[ΟΚΤΩΒΡΗΣ 2012]
