Μια νέα… πτέρυγα δημιουργείται σιγά σιγά στην αίθουσα της βουλής. Ένας ένας κάθονται στα έδρανά της οι βουλευτές που επιλέγουν να βρίσκονται στο επίκεντρο της δημοσιότητας, όχι για τον γεμάτο θέσεις, επιχειρήματα ή προτάσεις πολιτικό λόγο τους, αλλά για την αθυροστομία, τη φιγούρα, τον τσαμπουκά, την τζάμπα μαγκιά που προσφέρουν, διανθισμένα με σεξιστικό περιτύλιγμα, στα εκστασιασμένα ακροατήριά τους και –μέσω της οθόνης της τηλεόρασης- σε πολλούς ακόμα.
Ασχολούνται με τις σεξουαλικές συμπεριφορές των «άλλων». Προβάλλουν για τον εαυτό τους μια (πολύ θα το ήθελαν) έντονη σεξουαλική δραστηριότητα. Κάνουν προσπάθεια να μειώσουν τους αντιπάλους τους δήθεν «υποτάσσοντάς» τους σεξουαλικά. Κάνουν την τρίχα τριχιά για να συσχετίσουν κάθε τι γύρω από το είδωλό τους με... έκκριση ορμονών και μια βαρβατίλα που ακόμα και οι ανέραστοι μπορούν να διακρίνουν πόσο τζούφια είναι.
Ο ένας (ο πιο παλιός) το κάνει στις… προκαταλήψεις του. Ο άλλος προσθέτει στο σεξ και δόσεις θανάτου. Ένας τρίτος έχει αδυναμία σε... διόδους συγκεκριμένης προέλευσης. Και ο τέταρτος, σαν αριστερός και διανοούμενος, έχει έντονα ανεπτυγμένο το αισθητήριο της προσφοράς… στο κοινωνικό σύνολο.
Αν η συμπεριφορά των νεόκοπων βουλευτών με τα μαύρα μπλουζάκια και τα φουσκωμένα μούσκουλα, είναι κάτι που δεν προκαλεί καμιά ιδιαίτερη έκπληξη, δεν συμβαίνει το ίδιο και με τους δυο εκπροσώπους των κομμάτων της «αριστεράς»...
Όλοι τους προσπαθούν με αγωνία να δείχνουν άνετοι, μάτσο, ατσαλάκωτοι και προπαντός πιο «αρσενικοί» από τους άλλους. Οχυρώνονται πίσω από τηλεοπτικές οθόνες, βουλευτικά έδρανα, λεκτικές ή σωματικές επιδείξεις «ανδρισμού». Δεν καταφέρνουν όμως να κρύψουν τις ανασφάλειες και τους συμπλεγματικούς χαρακτήρες τους. Αποπνέουν στέρηση.
[ΝΟΕΜΒΡΗΣ 2012]
